Twee mooie pelotons gingen van start in Milheeze met een zonnig, niet te warm, weertje. 
Er werden dit jaar 18 wedstrijden verreden van medio april tot medio augustus. Het gemiddelde lag dit jaar met 60,4 deelnemers weer boven dat van 2018, 2019 en 2022. 

Bij de amateurs werd er weer flink gekoerst maar er was geen ontkomen aan. Vrij snel een ontsnapping van Wessel Coppelmans en Luuk Sillekens (de winnaar vorige week in De Rips) maar het mocht maar enkele ronden duren. Vervolgens Addy van Stiphout en Erwin Bakker die het enkele ronden lukten om een paar honderd meter voor te blijven. Na twaalf ronden van 3720 meter wisten Sillekens, Tom Elsten en Coppelmans weer even een gaatje te slaan. Na een valpartij met nog 10 km te gaan brokkelde het peloton uiteen. Robin Niesters moest de strijd staken maar kon zonder ernstig letsel naar huis. De eindoverwinning ging naar Addy van Stiphout die daarmee zijn zesde noteerde. Brian Rutjens werd tweede en Wim van Roey derde.

Ook bij de masters hadden ze er deze avond zin in en reden weer bijna net zo hard als de amateurs, 42 km/u. De eerste doorkomst hadden Sander Dijkink en Peter Bylois een gaatje. Maar de ronde erna kwam Ruud Verbakel met een tiental seconden voorsprong voorbij. Even leek het er op dat hij weer weg zou rijden net als vorige week. Het gat groeide tot 20 tellen. Maar dit keer lieten ze hem niet gaan. Halfweg wedstrijd reed Dijkink weer vooruit, dit keer met Stan Janssen. En ze kregen gezelschap van een negental. Samen wisten ze tot de voorlaatste ronde een gaatje vast te houden. Maar toch werden ze ingerekend. In die laatste ronde sprong Verbakel weg en won met een 70 meter voorsprong. Ron Paffen won daarachter de sprint van Nick Riddy.

Mede dankzij de medewerking van sponsoren was het dit jaar mogelijk om weer een totaal Klassement te verrijden. Dit klassement om de Piet Cup (genoemd naar Piet Rooijmans, oprichter van WVAN) werd bij de amateurs gewonnen door Addy van Stiphout. Tweede werd Leroy Provenzano en derde Thieu Henskens. Bij de masters werd het klassement net als vorig jaar door Benny Claes gewonnen voor Kurt Houben en Cliff Vansummeren. 

Het parkoers in Nederweert Ospel aan het Ommelpad telt 3870 meters en slechts 2 hoeken. Hierdoor is het moeilijk wegkomen van het peloton. En de masters rijden dan bijna net zo snel als de amateurs. Lange tijd leek het er zelfs op dat ze harder gingen, maar ze bleven steeds achter de amateurs en reden hetzelfde gemiddelde over de hele wedstrijd.

Daniele Manca opende de wedstrijd meteen door een gat van 16 seconden te slaan. Hij kreeg nog even gezelschap van Martijn Gijsbers, maar beiden werden snel teruggehaald waarop Rick van Deursen weer wegsprong. En even later Erwin Bakker het ook probeerde, maar niemand lukte het. Vervolgens nog een poging van Martijn Gijsbers die toch weer 15 seconden kreeg maar wederom slechts voor even. 
Na een 38 km wedstrijd ontstond een kopgroep van 4 man Jonathan Paulus, Wessel Coppelmans, Jorg Claes en Matthias Krols. Twee ronden lang mochten ze ervan proeven. Met nog een km of 8 te gaan een ontsnapping van Teun van Poppel en Stef Anthonissen. En toch werd het een massasprint. En daarin is Addy van Stiphout de sterkste. Brian Rutjens werd twee en Jorg Claes drie.

Bij de masters rommelde het net zoveel. Diverse ontsnappingen van om te beginnen Bert Meuwis en Ronny Denier. Daarna Denier, Stephan Muijres en Kris van der Moeren gevolgd door een poging van Ruud Verbakel. Even leek het halfweg koers te breken, maar ook dat werd weer teniet gedaan. Dus ook bij de masters een massasprint. De winnaar van vorig jaar op dit parkoers won nu ook weer. Steve Guillaume uit Bastogne. En ook de tweede van vorige editie, Ruud Verbakel werd nu weer tweede. Bas Janssen pakte de derde plaats.

Er stond een lekker windje over het parkoers. Dat zou wel eens in veel stukken kunnen breken vanavond. En zo was het ook. Waar de wind van voren stond reed men in de bossen en in het open stuk had men de wind van achteren. Hierdoor lag de snelheid ook erg hoog. De kop van de amateurs zelfs 45 km/u. Dan rijd je zelfs 43,6 gemiddeld en wordt je nog op twee-en-een-halve minuut gezet.

Vaak zien we een gelijk wedstrijdverloop bij de amateurs en de masters, maar vandaag was het verbazingwekkend hetzelfde. Ik kan gewoon een kopie maken van het verslag.
Na 4-5 ronden (ca 15 km) ontstond er een kopgroep van 7 man. Daarachter brak het peloton in tweeën. Lange tijd reed het eerste peloton op 40 seconden van de kop. En met nog 15 km te gaan liep dat op naar anderhalve minuut. Het tweede peloton kwam op een ronde achterstand binnen op 5 minuten van de leiders. Ja, alles precies hetzelfde bij beide categorieën.

Alleen bij de amateurs moest Jos van der Heijden de medevluchters laten gaan en landde in het peloton. Daardoor nog maar 6 leiders die de eindsprint aangingen. De Brunssumenaar Jules Bremers (die ook zaterdag de Ronde van St. Tunnis won) was ook dit keer het rapste. Addy van Stiphout werd tweede voor Martijn Gijsbers. Van Stiphout verstevigde wederom zijn leiderspositie in het klassement.

Bij de masters was het Bert Meuwis die iedereen te vlug af was, zelfs de fotograaf. Niels van Kempen werd tweede en Cliff Vansummeren derde.

Vandaag een parkoers van 3360 meter met maar liefst acht bochten. Daar bovenop een klam drukkend weertje. De verwachting was dan ook dat de snelheid lager zou liggen dan anders. En dat er zeker een verschil zou zijn tussen de amateurs en de masters. Dat hetpeloton van de masters ingelopen zou worden door de amateurs. Iets wat eigenlijk altijd het geval was op deze ronde. Maar niets van dat alles. 
De twee groepen van ieder ruim 30 man gingen vlot van start met een snelheid van 43 en respectievelijk 41 op de eerste ronde.

Pas halfweg koers ontstond een kopgroep bij de amateurs met daarin Martijn Gijsbers, Daniele Manca, Jules Bremers en Harrie van Etten. deze mannen pakten een voorsprogn van 30 tellen en hielden dat lange tijd vast. Na nog een tiental kilometers moest Gijsbers afhaken en nam plaats in het jagende peloton. In de laatse vier ronden werd er steeds een vijftal seconden afgesnoept, maar dat was net niet genoeg. De drie overgebleven vluchters gingen de sprint aan en Bremers won voor Manca envan Etten.

Bij de masters werd er ook deze avond eerder in de wedstrijd een kop groep gevormd. Na 15 km sloegen Niels van Kempen en Ruud Verbakel toe en meteen een gat van 22 seconden. Dit liep in de volgende 15 km op tot ruim een minuut en die voorsprong hielden ze tot het einde. Er werd gesprint en Verbakel won voor van Kempen. Frederic Wilmet won de sprint van het peloton.