Een oer snelle start van de amateurs terwijl er geen zuchtje wind stond en het flink benauwd was. Al meteen in de eerste ronde werd gepoogd weg te komen. Op de achterzijde van het parkoers zagen we al een kopgroep, maar de rest was het daar nog niet mee eens. Met 46,5 km/u gemiddeld op de eerste ronde werd alles tot de orde geroepen en meteen zakte de snelheid weer naar normale proporties. Maar Teun van Poppel en Erwin Bakker waren meer van plan en sprongen in de derde ronde weer weg. Ze kregen even later hulp van Jorik Janssen, Roy Marcellis, Bas Meulbroek, Sjoerd van de Mortel, Kristian Michiels, Koen Wulterkens en Roy Steuten. Met zijn negenen bouwden ze aan de voorsprong die langzaam opliep tot bijna drie minuten. Ondertussen moest van de Mortel afhaken. En de acht gingen de sprint aan. Wulterkens, die in Roosendaal Nederlands Kampioen van de WFN op de weg werd, won de sprint, Roy Marcellis kwam net te kort en Bas Meulbroek werd derde.

Bij de masters al snel een poging van Sander Dijkink, Erik Gugelot en Nick Riddy. Ze kregen nog even gezelschap van Edwin Raats en Ronny Denier maar ze werden allemaal teruggehaald. Niels van Kempen sprong weg en kreeg langzaam steeds meer gezelschap van onder anderen Gugolet, Dijkink, Riddy, Stephan Lotz (ook Nederlands Kampioen WFN op de weg), Dik van de Koolwijk en Gert-Jan Verdijk. Een tweede groep van zeven ging in de achtervolging en wist ze bij te halen, waardoor nu de kopgroep zeventien man groot was. De rest kwam op een steeds groter wordende achterstand. In de kopgroep wilden ze toch nog wegrijden. Eerst Denier, daarna Marcel Webers, vervolgens Ruud Verbakel en Denier. Niets mocht baten. Het werd dus een sprint die lang van te voren werd aangegaan door Verbakel. Raats kon hem net niet inhalen en werd tweede. Wim Verbraeken pakte de derde plaats.

Alle prijzengelden tot en met deze wedstrijd worden via de bank uitbetaald. Prijswinnaars moeten dus hun bankrekeningnummer doorgeven via mail.

Volgende week is de sluitingswedstrijd in Milheeze Centrum. Daar worden de dagprijzen en klassementsprijzen middels enveloppen officieel overhandigd.

Al vanaf start had iedereen er zin in. Er werd meteen geknald. Ondanks het drukkende warme weer. 
Zes vluchters al vanaf de eerste ronde bij de amateurs die een voorsprong hadden van 26 seconden. Ze werden niet meer teruggezien. Een dikke tien kilometer wist het peloton de achterstond nog wel gelijk te houden, maar toen brak het peloton toch. Heel langzaam liep de achterstand van de achtervolgende groep van zeven man sterk op tot 45 seconden. De rest van het peloton viel rap terug en kwam uiteindelijk op bijna vijf minuten binnen. En zo werd er drie keer gesprint waarbij de eerste en belangrijkste sprint gewonnen werd door Teun van Poppel. Kristian Michiels werd tweede en Roy Marcellis derde.

Bij de masters meteen drie man weg die na de eerste ronde al een halve minuut hadden. De rest viel langzaam verder terug, ondanks pogingen van onder anderen Cliff Vansummeren, Jan Willem Pennings, Ronny Denier en Wim Verbraecken. Ruim tien kilometer voor het eind vonden vijf mannen elkaar en die wisten de voorsprong van toen een minuut aan te vallen en te verkleinen tot slechts 17 tellen. Bij het luiden van de bel wederom een vijftal die wegsprongen en ook nog wat voorsprong afnamen. De rest kwam op 1 minuut binnen. De drie initiële vluchters mochten samen sprinten. Nick Riddy was net iets te snel voor Niels van Kempen en Andrew O'Hara zag de sprint voor zich voltrokken worden en werd derde.

Woensdag 27 juli is de volgende wedstrijd in Nederweert-Ospel aan het Ommelpad.

De amateurs reden weer als vanouds. Elkaar de hele wedstrijd goed in de gaten houden, een hoog tempo aanhouden, niemand laten gaan. Dat is in het kort het hele wedstrijdverloop. Een kleine twee ronden voor het eind met nog zo'n km of acht te gaan ontsnapten vier man uit de strenge greep van het peloton. Veel voorsprong hadden ze niet, maar net genoeg om ook de laatste ronde weg te blijven. De vier sprintten voor de bloemen en de punten. Teun van Poppel won, Peter de Winter werd tweede, Daniele Manca derde en Roy Marcellis moest genoegen nemen met een vierde plaats. Addy van Stiphout won de sprint van het peloton dat er nog maar 5 seconden achter zat.

Bij de masters werd meer wedstrijd gemaakt. 
Een eerste ontsnappingspoging van Edwin Raats na acht km meteen gevolgd door een poging van Niels van Kempen. Twee ronden later trokken Kristian Michiels en Mick van Lier de stoute schoenen aan. Ze kregen al snel Nick Riddy en Ruud Verbakel mee. En ondertussen brak de helft van het peloton af. Dit tweede peloton viel snel terug, terwijl de tien overgebleven renners in de achtervolging gingen op de vier vluchters. Na dertien km haalden ze hen in. Met veertien gingen ze op naar de finale, terwijl de rest ondertussen op bijna anderhalve minuut reed. Er was nog even een poging van Michiels, van Lier en Patrick Vanhamond om weg te komen, maar die werden weer meteen tot de orde geroepen. De veertien gingen de sprint aan waarbij Verbakel sneller was dan de rest. Bas Janssen werd twee en Benny Claes drie.

Volgende week 13 juli rijden we op het parkoers in Asten Heusden en niet in Asten Diesdonk. Dit in verband met wegwerkzaamheden.
En zondag kan iedereen starten in de Omloop van de Heidehof in Someren-Heide.

Een bescheiden 1 minuut 15 sec werd tussen de amateurs en masters gezet bij de start. Met een ronde van ruim 4550 meter moest dat geen problemen geven met inhalen. Maar ja, wie houdt er rekening mee dat de amateurs een volle minuut sneller rond gaan dan de masters. Ze reden 46,5 km per uur in de eerste ronde tegen de masters slechts 39,5. Het gevolg was dat het tegen het eind van de wedstrijd allemaal bij elkaar reed. Met een verschil van twee ronden te rijden en het feit dat de amateurs een ronde ingehaald hadden betekende dit dat de ene categorie de laatste ronde kreeg en de andere af moest sprinten. En de ronde erna dus de amateurs finishten. Verwarring alom. Hadden we wel genoeg rondes gereden? Of de masters te lang? 

Dat het zo hard ging lag mede aan een directe ontsnapping van 7 renners; Dirk Jansen, Erwin Bakker, Teun van Poppel, Daniele Manca, Mike Deutekom, Joris de Mönnink en Roy Marcellis.  Deutekom en de Mönnink moesten ze laten gaan en sloten bij de achtervolgers aan. Die kwamen op 26 seconden en het peloton op 43. Op de helft van de wedstrijd werden de achtervolgers terug gehaald en was de achterstand 42 tellen. Die liep echter elke ronde hard terug. Met nog 2 ronden te gaan was er nog maar 10 seconden over en bij de laatste ronde niets meer. De sprint die volgde werd door Erwin Bakker in zijn eigen dorp gewonnen. Manca werd tweede en Arne Venken derde. De snelheid kwam over de hele wedstrijd op 45,1 km/u uit.

Bij de masters gingen na een 7 km Ruud Verbakel en Cliff Vansummeren alleen op pad. Ze hadden al meteen een 200 meter voorsprong, 20 tellen. Even zoveel later zaten Edwin Raats en Kristian Michiels ze op de hielen en die kregen al snel aansluiting met in hun slipstream een twaalftal collega’s. Ronny Denier waagde nog een poging en sloeg een gat van 200 meter, maar werd al snel terug gefloten. En meteen probeerde Edwin Raats weg te komen. Ook hij kreeg een 20 seconden maar die werd ook langzaam verminderd. Bij het luiden van de bel zaten ze al op 7 seconden achter hem. De ronde erna was het een sprint tussen drie Belgen, waarbij Verbakel won, Wim Verbraecken tweede werd en Benny Claes derde. Deze mannen reden over de hele wedstrijd 42,1 km/uur met een variatie in de rondetijden van 5:48 tot 7:05. Rennen en stilstaan dus.

Woensdag 29 juni rijden we in Handel.