De organisatie was top en de meningen over het parkoers waren unaniem positief. Marcel Ruyten van MCycles heeft er dan ook alles aan gedaan om de dag perfect te laten verlopen.
En het resultaat mocht er zeker zijn. De entourage en de sfeer waren perfect. De zon hielp ook een flink stuk mee.

Er gingen in totaal 102 renners van start.
En er werd hard door gekacheld. De amateurs reden 44,2 km/u, De masters 43 en ook de recreanten hadden er zin in met 40,9.

De amateurs hielden het tempo zo hoog dat er geen ontkomen aan was. Maar ook achterin bleven ze steeds bij de rest. Ze waren dus gewaagd aan elkaar. Het peloton van 37 man groot bleef de hele wedstrijd met het gemiddelde van 44,2 over het parkoers racen en in de sprint reden ze ruim 60 per uur. De winst ging naar Leroy Provenzano voor Wim van Rooy en Jules Bremers.

De masters hadden er net zo veel zin in. Alleen de eerste ronde deden ze het even rustig aan, maar de daarop volgende rondetijden doen niet onder voor die van de amateurs. Na drie rondes vormde zich al een kopgroep van drie Met de rest daar 25 seconden achter. De drie waren weg en de voorsprong groeide richting de twee minuten. In de sprint won Benny Claes voor Kris van der Moeren en Jeroen Hendriks.

In deze eerste editie van de Ronde van Merselo was de eerste start voor de recreanten die 6 ronden moesten doen in totaal 27,4 km. De eerste helft van de wedstrijd bleven ze goed bij elkaar op een enkeling na die het tempo niet konden bijbenen. Daarna brak het peloton in tweeën waardoor er 11 leiders overbleven. Die gingen gezamenlijk de laatste ronde in en in de sprint won Siem Slabbers voor Ian Oakes en William Martens.

Twee keer 33 man aan de start in Milheeze op het parkoers aan de Hoeven.
Eindelijk een keer een warm zonnetje tijdens de voorbereidingen en het grootste deel van de wedstrijd. Later op de avond koelde het echter weer vlug af.

Al vanaf het startsignaal werd er flink aangezet. Daan Bongers en Daniele Manca sloegen snel een gat van 300 meter, maar werden na 2 ronden weer teruggehaald. Daarna hielden de amateurs elkaar goed in de gaten. Na 35 km wedstrijd ontsnapte Peter de Winter aan de greep van het peloton en wist een twintigtal seconden voorsprong op te bouwen. Maar ook hij mocht maar 2 ronden alleen rijden. Daarna weer alles bij elkaar tot bij de bel voor de laatste ronde Bruce Rayer een 100 meter voor de rest voorbij kwam, maar ook hij werd in de laatste ronde ingerekend. Het kwam dus op de sprinters aan. Kristian Michiels was de anderen een paar fietslengtes voor. Daarachter Addy van Stiphout en Sebastiaan Deckers. 

Bij de masters werd de strijd meteen aangegaan door Wim Verbraecken die een ronde later een gaatje sloeg met Victor Widdershoven. Echter de ronde daarna werd een gaatje in zijn band hem fataal en verliet hij het strijdtoneel. Toen zagen Sander Dijkink, Kurt Houben en Edwin Raats hun kans en wisten een 15 seconden voor de rest te rijden. Het mocht echter niet zo zijn. Na 20 km wedstrijd reed Frederic Wilmet, die elke woensdag uit een dorp onder Luik naar onze wedstrijden komt, weg van de rest. Tot zelfs 20 seconden kreeg hij op een viertal achtervolgers en 45 seconden op het peloton. Maar die waren het niet eens met deze ontwikkeling en snoepten elke ronde weer wat af van die voorsprong. Zesentwintig km wist Frederic ze voor te blijven, maar werd tone ingehaald door de achtervolgers die bij het luiden van de bel nog een tiental seconden voor het peloton reden. Bij aankomst was alles weer compleet en kwam het dus ook hier aan op de sprint. Wilmet had nog net genoeg over om de sterk rijdende Ruud Verbakel en Edwin Raats voor te blijven.

Vandaag in Gemert de start een half uur later omdat de zon wat langer aan de hemel staat. Het weer was ook beter dan vorige week. Nog geen zomer maar niet meer zo koud. Twee pelotons van 30 man aan de start voor de amateur categorie en de master categorie. En meteen werd er flink gekoerst. De masters reden zo snel (42,5 km/u) dat ze met een compleet peloton dat van de amateurs inhaalden.

Na eerst een rond van ruim 7 minuten en daarna zelfs een van bijna 8 minuten te hebben gereden, leken de masters de amateurs in te halen. Die reden 40,3 en dan komen de oudjes met 41,7 toch rap dichterbij. Maar Dennis Willemsen wurmde zich los en kwam bij de tweede doorkomst op 32 tellen voor de rest door.  Die rest trok er ook hard aan en een tiental wist Willemsen tee rondes later in te halen. De rest viel al snel terug op anderhalve minuut en de achterstand liep zelfs op tot ruim drie minuten. Deze groep moet de spelregels nog eens goed leren, want als een groep ingelopen wordt door de andere categorie, dan moet die groep geneutraliseerd gaan rijden tot de anderen ruim voorbij zijn en dan mogen ze zelf weer strijden. Dit is een systeem wat er bij de masters tot nog toe goed in zit. Maar deze amateurs begonnen zich te bemoeien met de wedstrijd van de masters. En die wedstrijdvervalsing willen we natuurlijk niet.
 De elf vluchters werden niet meer terug gezien. Stef van den Bosch moest ze echter 15 km voor het eind laten gaan. En vervolgens sprongen drie man weg. Zij sprinten met een voorsprong van 23 seconden af, waarbij  Addy van Stiphout de andere twee klopte. Dennis Willemsen, de aanzetter van de ontsnapping werd tweede en Peter Stienstra derde.

Bij de masters bleef het peloton compleet op een enkeling na die ze moest laten gaan. De hoge snelheid zorgde ervoor dat er geen ontsnappingen waren, maar normaal gesproken wordt bij dit soort snelheden het peloton uiteen gereten. En dat was deze keer niet het geval. Met uiteindelijk 24 renners gingen ze de eindsprint in. Nijmegenaar Florian Smits won voor de Belgen Benny Claes en Wim Verbraecken.  

Deze keer werd gestart in De Mortel voor een wedstrijd over 63 km (52 voor de masters). De opkomst was goed. En het weer zat ook mee. IN het begin stond er een felle wind die de renners gedurende 2 km op kop hadden. Maar natuurlijk ook zo'n 2 km van achteren.
De amateurs gingen met 40 man van start voor een wedstrijd over 12 rondjes van 5280 meter.
De masters vertrokken een anderhalve minuut later voor 10 rondjes.

Al meteen vanaf de start werd fel gestreden om weg te komen. De Belg Yannick Steurs en de Duitser Stefan Cohnen waren bij de eerste doorkomst een honderd meter voor. De ronde daarna kregen ze gezelschap van onder andere Jody Jochems, Niels Vreys, Peter Stienstra, Leroy Provenzano en Addy van Stiphout. Maar dei werden weer teruggehaald en daarop reden Jochems en Bjorn Berben weg. Ze hadden een drietal achtervolgers op 16 tellen en het peloton op 31. Berben moest vervolgens lossen en viel terug bij de achtervolgers en daarna in het peloton. De achtervolgers Dirk van Leuken, Peter Stienstra en Niels Vreys reden toen op 30 seconden en het peloton op 1 minuut. Na 40 km koers werd de jacht toch weer geopend en wisten de achtervolgers het gat kleiner te maken. Maar ook het peloton kwam steeds dichterbij. Jochems had echter precies genoeg over om Vreys voor te blijven. derde werd van Leuken.

Bij de masters werd na een 10 km een kopgroep gevormd van vijf: Sander Dijkink, Marc Janssen, Joeri Martens, Nick Riddy en Collin van Orsouw. Van Orsouw viel uit en de overige vier wisten een gat tot 45 seconden op te bouwen. Daarna slonk het echter weer en in de zevende ronde werde ze ingerekend. Meteen ontstond een nieuwe kopgroep van 5 met Dijkink en Janssen en daarbij Cliff Vansummeren, Frederic Wilmet en Bas Janssen. Ook die reden tot een 45 tellen weg van de rest. In de laatste ronde bleef er echter maar 17 seconden van de voorsprong over. Wilmet won de sprint voor Vansummeren die Bas Janssen net voorbleef.